T R İ B U T E.

5.Bölüm
Trene bineli 15 dakika olmuştu.Süslü yemek takımları koltuklar ve avizelerle dolu bu tren gerçekten çok hızlıydı.Son 4 yıldır mıntıkamızda bu tren kullanılıyor yani çok yeni sayılır.Aynı zamanda hızlı olmasına rağmen sarsılmıyordunuz.
Kırmızı-Siyah tek kişilik 3 koltuk yan yana duruyordu.Birinde oturuyordum.Yanımda Chris vardı.Karşımızdaki koltuklardan birinde ise sunucu kadın oturuyordu.Bu sene yeniydi.Çünkü onu geçen kuralarda görmemiştim.
''Ben Marjorie.Bu sene 11.Mıntıkaya atandım.''Gülümsedi.''11.Mıntıkadan üç galip çıktığını biliyorsunuz..Birisi öldü diğeri ise pek iyi durumda sayılmaz.Her neyse bi tanesi iyi durumda hiç değilse.İsmi Terry.İyi bir adam.İnsanlarla kolay anlaşır.Size iyi sponsorlar bulacağından eminim.''
Bize baktı fakat bizden ses çıkmayınca sözüne devam etti.''Gidip onu bulsam iyi olacak.Sizinle tanıştırmak istiyorum.''
Trenin kapısı açıldı ve Marjorie dışarı çıktı..Chris'e döndüm.Ardından ayağa kalktım ve cama yaklaştım.
Yola çıkalı çok olmamasına rağmen ordan çok uzaklaşmıştık.
Koyu yeşil renkteki ve devasa çalılar o kadar çoktu ki onlar dışında pek birşey görünmüyordu.
Bir kaç dakika böyle kaldım..Elimi cama yasladım.
Nerdeyse buz tutmuş kadar soğuktu.
Yavaşça elimi çektim ve geri dönüp yerime oturdum.
''Ölebileceğini düşünmek korkunç değil mi?''
Ses Chris'den çıkmıştı.Ona döndüm..Ağlamamak için kendini tuttuğu çok belli oluyordu..Yüzü bembeyazdı ve bütün kanı çekilmiş gibi duruyordu.
Tek diyebildiğim ;''Evet..Öyle.'' oldu.
Ve birden kapı açıldı.İçeri 25'li yaşlarda,uzun,ince yapılı bir adam girdi.Kahverengi saçları alnına dökülüyordu ve yeşil gözleri sinsice bakınıyordu.Yanında ise Marjorie vardı.
Tahmin ettiğim gibi adam Terry'di.Karşımdaki koltuğa oturdu uzun bir süre bizi süzdü.
''Kazanmalarına imkan yok.'' dedi.Ve moralim aniden daha da kötü olmuştu.Açlık Oyunlarını kazanmış bir adamdan bunu duymak..Berbattı..
''Ah Terry saçmalama gururlarını kırıyorsun üstelik insanların görünüşlerine göre yargılayamazsın.O güçsüz vücudun içinde zekasıyla insanları mahvedebilecek bir çocuk olabilir.''
Şimdi Chris'in arkasındaydı ve tek eliyle omzuna dokunuyordu.
Kadın gülümsedi ve Terry'nin yanına oturdu.
''Pekala oraya varır varmaz güçlü yanlarınızı ariycaz.''
Ve bir anda içimde bir şeylerin hareket ettiğini düşündüm.
Ben..ben bir insana zarar veremem.Hiçbir canlıya.Bu düşünceyle doğru düzgün bir bıçak bile tutamayabilirim.
Becerikziliğimi görünce ne kadar hayalkırıklığına uğriyacaklarını düşünmeden edemedim.
''Pekala bir şeyler yiyelim..''Marjorie kapıya yaklaştı ve Terry'i de arkasından gitti.Chris'den odadan ardından bende kendimi sürükledim.
Girdiğimiz odada pembeye dönük kırmızı ve beyaz masa örtüsü olan ve üzerinde nerdeyse her çeşit yemek bulunan bir masa duruyordu.
Chris nerdeyse şoka uğramış gibi bakıyordu.
Marjorie ve Terry çoktan oturmuştular bile.
Sonunda masaya oturduğumuzda önüme ne gelirse tabağıma doldurmaya başladım.
Birini daha ağzıma götüremeden diğerine gözüm ilişiyordu.
Sonunda karnım tıka basa dolduğunda Marjorie beni odama götürdü.
Trendeki en güzel yer burası diye düşünüyordum.Beyaz bir yatak ve dolap..Onları süsleyen siyah ve kırmızı lamba,perde,halı ve daha birsürü şey.
Marjorie'ye teşekkür ettim ve odadan çıktı..Odayı turlamaya başladım.Dolap..Dolabı yavaşça açtım ve en az 100'e yakın kıyafetle karşılaştım.
İçlerinden koyu yeşil renkli diz hizzamda bir geceklik seçip giydim..Ardından bi kapıya iliştim.Açtığımda buranın bir banyo olduğunu fark ettim.
Saçımdaki tokayı çıkardım ve kendime baktım..Evet ben haraçtım.Bir haftaya kalmadan ölecektim.
Yavaşça aynadan çekildim ve odaya döndüm.
Hava henüz kararmamıştı ve uyumak istiyordum.
Yatağı açtım ve içine girdim en fazla 5 dakika sonra uykuya daldım.