Teoman Sessiz Eller

Ben hala ölürüm plastik çiçekli gizli bahçemde
Sessizlikten kaçar sığınırım yorgunluğun koynuna
Apansız uyanır düşlerin
Tek güzel yerinde ararım tadını
Eve dönmenin yolunu bilmenin

Kimin, kimin bu sessiz eller
Mor halkalı yaralı gözler
Kıyılarıma vuran sen misin

Kimin, kimin bu kör gözler
Bu varışsız yalan sözler
Adını unutan sen misin

Ben hala ararım
Bilinmeyenin ulaşılmaz balını
Kaçarım kalabalıktan, yalnızlıktan
Dostumuz ölümden