OZOZ. | blog&.

Modern Çağın Rapunzeli
Amy Winehouse'u Rapunzel'e benzetmişimdir hep.Hani şu bir kulede hapsedilmiş,uzun saçları ile meşhur Rapunzel.Masala göre;bir cadı,Rapunzel'i merdiveni olmayan yüksek bir kuleye hapseder.Özgürlüğünden mahrum bir şekilde yaşayan Rapunzel,o kulede şarkı söyleyerek özgürlüğünü yaşamaya çalışır.Sesi o kadar güzeldir ki,kulenin yakınlarından geçen bir prensin dikkatini çeker.Prens,Rapuzel'in saçlarına tutunarak kuleyi tırmanır ve birbirlerine aşık olurlar.Cadı buna da mani olur.Fakat Rapuzel'in o harikulade sesi sayesinde prens onu yine bulur.Ve sonsuza kadar mutlu yaşarlar...Amu Winehouse da o meşhur saçlarıyla yüksek bir kulede hapis hayatı yaşıyordu.Amy'nin kulesini bir cadı değil ama onun müthiş yeteneğinden faydalanmak isteyen menajeler,prodüktörler,müzik firması yetkilileri inşa etmişti.Özgür bir ruha ne zaman albüm yapması,ne zaman sahneye çıkması gerektiğini emredip duruyorlardı.Gencecik bir yaşta dünyanın yükünü bu kızcağızın üzerina yıkmışlardı.Amy bu yüksek kulede sesiyle ve müziğe duyduğu aşkla özgürlüğünü yaşadı.Bir prens çıktı karşısına, o prens ona özgürlüğünü tattıracağına,ondan kaçarak Amy'nin kulesine yeni parmaklıklar dikti.Kalbini onarmaya çalışan Amy bağımlılıklardan yeni bir set çekti önüne.Sonra medya devreye girdi,kulesindeki o ufacık hayatı da ona çok gördüler,kulesindeki o ufacık hayatı da ona çok gördüler,özel hayat bırakmadılar.Sonra müzik dinleyicisi ona rahat vermedi.Konserini iptal etti diye kızdık,albümünü erteledi diye kızdık,kendine iyi bakmıyor diye kızdık...Bundan bize neydi ki?Yaşamasına izin vermedik.Bağımlı diye onu sersei,ucube,öteki kıldık.Onu anlamayı denemedik.Bağımlılıklarından dolayı insanoğlu Amy'yi ne kadar suçlayabilir?Hangimizin bağımlılıkları yok ki?Dünyanın yarısı sefaletle boğuşurken altı ayda bir cep telefonu değiştirenler,sürekli gardırobunu büyütenler,mütemadiyen alışveriş yapanlar çok mu masum?Hayatı alık alık bir bilgisayar başında ekranına ya da televizyon ekranına bakarken tüketen,bu bağımlılıkla bile baş edemeyen biz mi suçluyoruz aşk'ın ardından koşan Amy'yi?Rahatını bozmamak için dayatılan hayatı kabullenen,sistemin çizdiği sınırların dışına çıkmamak için elinden geleni yapan konfor bağımlısı korkakların Amy'i suçlaması vir acizliğin göstergesi değil mi?Aslında hepiniz merdivensiz yüksek bir kulede,kendi bağımlılıklarınımızın gardiyanlığında yaşamıyor muyuz?Hepimiz toplum tarafından "normal" karşılanan bağımlılıklarla kuşatılmış durumdayız.Amy Winehouse'un farkı da tam bu noktada.27 yaşında ölmüş olabilir.Ama onun 27 nesil anlatılacak bir masalı,sonsuza kadar çalınacak şarkıları var.Mutsuz ve erken bitmiş olsa da o bir masal kahramanı ve hep öyle kalacak.Amy Winehouse ile aynı gün ölen Türk şair Didem Madak'ın şiirinde dediği gibi:
"Hikayeme bir ölüm yazmak istiyorum
Beni masalların ortasında bırakıp giden ruhuma
...
Hayatıma bir ölüm yazacağım
Bir ölüm,pek de inanırıcı olmayan"
Doğu Yücel.
blue jean dergisinden alıntıdır.
Bu yazıyı okurken gerçekten ağladım millet.

vuhhu.Genşler bakın ne buldum.