Kısa ama Etkileyici Hikaye Köşem ~

Ya uf kimse yorum yazmamış bende bitireyim dedim ama yorum isterim o kadar yazıyorum

"Bir kırmızı Ferrarim olsun isterdim,insanlar ben geçerken dudaklarını ısırsınlar.Ve dünya umurumda olmasın.Oysa işe metro ile gidip geliyorum.Bir yığın da sorunum var."
İyi giyiniyor,en iyi restoranlara gidiyorsun.Bütün Avrupa'yı Amerika'yı gezdin" demiş,muhasebeci.
Fakat adam dinlemiyormuş bile.
Adam rahibe "Çok mutsuzum" demiş.
"Neden ?" demiş,rahip.
"Üç oğlum olsun isterdim.Biri bilimadamı,biri politikacı,biri futbolcu.Oysa üç kızım oldu birisi yürüyemiyor bile." "Ama çok güzel ve çok zeki üç kızın var." demiş,rahip. "Seni çok seviyorlar.Başarılı da oldular.Biri hemşire,biri sanatçı,biri de müzik hocası..."
Ama adam dinlemiyormuş bile...
Öyle mutsuzmuş ki hasta olmuş sonunda...
Bir beyaz hastane odasında,etrafı beyaz giyinmiş hemşirelerle dolu yatıyormuş.Fena halde mutsuzmuş adam şimdi.Ailesi,dostları ve rahibi yatağının başına toplanmışlar.
Bir gece adam hastane odasında Tanrı ile yalnız kaldığında "Tanrım" demiş. "Hatırlar mısın ?" .Çocukken sna yalvarmış ve istediklerimi sıralamıştım."
"Hatırladım" demiş,Tanrı... "Güzel bir hayaldi."
"Peki,niye onların hiçbirini vermedin bana ?" demiş,adam.
"Verebilirdim" demiş,Tanrı... "Ama sana istemediğin şeyleri vererek bir sürpriz yapmak istedim."
"Bak neler verdim sana...Bir güzel,sevecen eş,iyi bir iş,yaşanacak güzel bir ev,üç tatlı kız.
Bir araya getirdiğim en güzel yaşam paketlerinden biriydi bu."
"Evet" demiş,adam."Ama bana benim gerçekten istediklerimi vereceksin sandım."
"Ben de senin,benim gerçekten istediklerimi vereceğimi anlarsın sandım" demiş,Tanrı.
"Sen ne sitedin ki ?" demiş,adam.Tanrı'nın da bazı şeyleri isteyeceğini hiç düşünmemiş,hayatında.
"Sana verdiklerimle mutlu olmanı istemiştim" demiş,Tanrı.
Adam Tanrı'nın söylediklerini 47.kattaki odasında düşünmüş ve yeni bir mutluluk hayali kurmuş.
Bu hayalinde zaten elde ettikleri varmış.
Sınır tanımadan büyük düşünmek.Hayal gücünü sonuna kadar zorlamak;ama,elde ettikleri ile de mutlu olmayı bilebilmek.
İstediğini elde edemezsen,elde ettiğini benimse."
"Bakın bakalım bizlere neler vermiş Tanrı."

Aslında Tanrı lafını sevmiyorum hatta nefret ediyorum denilebilir.Allah-u Teala'nın 99 isminden birisi mi ? Hayır.Eee o zaman şu Tanrı kelimesi neden hala Türkçe'de kullanılıyor ? Neden türkler kullanıyor ? Her neyse yorum isterim.

Tabi haklıyım. :)
Hadi devam ediyorum

HERŞEY O KADAR KÖTÜ OLAMAZ ~

Hayatımın en zor dönemleriyden biriydi.İflas etmiştim.Elimdeki gayrimenkulleri,borçlarımı ödemek için tek tek elimden çıkarıyordum.Yaşama ve çalışma sevgimi iyice yitirmiş,kendimi sigara ve alkolle avutur hale gelmiştim.Sağlığım günden güne bozuluyordu.Böyle bir günde ellerim cebimde bir caddede karşıdan karşıya geçerken,belden aşağısı olmayan bir adamı bir kay kay üzerinde karşıya geçerken gördüm.Yaya kaldırımına çıkabilmesi için benden yardım istedi ve ona yardım ettikten sonra bana:"Teşekkürler bayım,ne güzel bir hava değil mi ? Üzüntülüsünüz;ama,her şey o kadar kötü olamaz" dedi.
Birden düşündüm.Bu adam bu haliyle mutluluğu yakalamış,yaşama bu kadar bağlanmıştı.Peki ya ben ? Bana ne olmuştu ? Evet iflas etmiştim;ama,dünyada ilk iflas eden ben miydim ? Dünyanın sonu değildi ya !
Hemen bankaya gittim bir miktar kredi çektim ve cesur ve sağlıklı kararlar alarak bir müddet sonra eski maddi gücüme kavuştum.
Şimdi düşünüyorum.İnsanın bu şekilde değişimler yaşaması için ille de benim karşılaştığım gibi bir olayla mı karşılaşması gerekiyor ?

Bugünlük bu kadar az sonra iftar var belki iftardan sonra yazmak için girebilirim yalnızca 1 hikaye yazabilirim.Bugün çok yazdım... Ben de haklıyım,o kadar yazıyorum sol kolum ağrıyor.1 yoruma 2 yoruma devam ediyorum.Sitem algılamayın sadece biraz daha yorum istiyorum.Yarına kadar... Yarın devam ederim :)

Oh-a abicim harbi kimse yorum yapmamış...
Online olmadığınız için mi beni sevmediğiniz için mi yoksa bu konuyu beğenmediğiniz için mi ? Kafamda 3 tane ? var.
Hiç yorum olmadan bile devam ediyorum.

İKİ ŞEHRİN ÖYKÜSÜ ~

Büyük bir şehre yaklaşmakta olan bir seyyah,yolun kenarında bir kulübede yaşayan bilge bir kadının yanında biraz mola vermiş ve ona şunu sormuş:
"Bu gideceğim kentin insaları nasıl insanlardır ?"
Bilge kadın soruya soruyla karşılık vermiş: "Sizin oranın insanları nasıldır ? "
Adam yanıtlamış: "Cimri,güvenilmez,asık suratlı ve kalleş."
"Ah" demiş,bilge kadın; "Buranın insanları da tıpkı öyledir."
Adam uzaklaştıktan bir müddet sonra bir başka seyyah da burada konaklamış ve bilge kadına aynı rouyu sormuş bilge kadın da aynı soruyla karşılık vermiş.Adam da "Bizim oranın insanları mı ? Cömert,güvenilir,güleryüzlü ve dürüst insanlardır." demiş.Bunun üzerine bilge kadın:
"Bu şehrin insanlarının da onlardan hiçbir farkı yoktur" demiş.

Ben hala anlamadım gelen insanın şehrine göre mi söylüyor

HER KÖTÜ DURUMU İYİYE ÇEVİREBİLMEK ~

Okulu bitirip iş hayatına atıldıktan sonra ayrı bir ev tutup kalmaya başladım.
Bir yılbaşı gecesi bütük kardeşlerimle birlikte annemlerde olacaktık.O yüzden kentin en güzide alışveriş merkezine bir şeyler almak üzere gittim.Elimde bulunan beyaz peynir,istiridye ve beyaz şarap ile ikinci kattaki asansöre bindim.Aynı asansörde yaşlı bir çift ile lacivert takım elbiseli,çok yakışıklı bir delikanlı vardı.Asansörümüz,hareketinden hemen sonra arada bozulup kaldı.
Biraz bekledikten sonra imdat telefonuyla aşağıyı aradık.Hemen onaracaklarını söylediler;ama,yarım saat geçmesine rağmen biz hala oradaydık.Yine aradığımızda arızanın ciddi olduğunu ve biraz daha beklememiz gerektiğini söylediler.
Moralini hiç bozmayan yaşlı Bay Philip,hepimizi asansörün ortasına oturttu ve bizden geçmiş yılbaşı anılarımızı anlatmamızı istedi.
Öyle bir sohbete dalmıştık ki vaktin nasıl geçtiğini anlayamadık.Asansör yeniden harekete geçtiğinde biz içeride kalalı dört saat olmuştu.
Asansörün kapısının açılmasını endişeyle bekleyen,bizden nasıl özür dileyeceğini düşünen,mağaza sahibine şikayet edersek belki de işinden olacağının düşünen mağaza müdürünün bizi asansörün kapısı açıldığında içeride bağdaş kurmuş,bir şeyler yiyip içip,kahkahalarla gülerken görünce neredeyse dili tutulacaktı.
Birbirimizden adres ve telefonlarımızı alarak ayrıldık.Hemen annemlere gittim onlara durumu anlattım.Ancak gece boyunca lacivert takım elbiseli delikanlının yüzü ve gülümsemesi gözümün önünden gitmiyordu.
Geç saatte evime döndüm.Evimin kapısının önünde bir kart ve bir karanfil vardı.
Kartın üzerinde şu yazı vardı: "Peynir ve şarap nefisti.John" yazılıydı.
Ertesi yılbaşı Hawai kıyılarında batan güneş altında sade bir törele John ile evlendik.Ve hala Bay ve Bayan Philip'e her yeni yılda yılbaşı kartı gönderiyoruz...

Bence saçma.Asansörde 4 kişiler ve 4 saat kalmışlar.Oradaki oksijen ne oldu ?

Uf ya kimse yorum yapmıyor
Bende yorumsuz devam ediyorum banane.
Ama bundan sonra yorum isterim.

BAŞARI,ZENGİNLİK VE SEVGİ ~

Alışverişe gitmek üzere evden çıkan bir bayan,kapısının karşısındaki kaldırımda bir bankta oturan bembeyaz sakallı,birbirinin tıpatıp aynısı üçihtiyarı görünce şaşırdı.
Öğleye doğru bu kişilerin hala oturmakta olduklarının görünce onları yemeğe davet etti.
Üç yaşlıdan biri kadına eşinin evde olup olmadığını sordu."Hayır" cevabını alınca da "Eşiniz evde değilse biz de içeriye gelemeyiz" dedi.
Akşam eşi eve dönünce kadın olanları ve üzüntüsünü anlattı,eşi de dışarıya çıkıp bakmasını,hala oturuyorlarsa akşam yemeğine çağırabileceğini söyledi.Bunun üzerine yemeğe davet etmek üzere adamların yanına gitti.Adamlardan biri "Biz asla üçümüz bir eve beraber misafir olamayız.Ancak birimiz gelebiliriz.Bak benim adım Sevgi,bu arkadaşımın Başarı,diğerinin adı Zenginlik.Şimdi eve git ve bir karar verin.Sonra bizi çağırabilirsiniz.
Kadın durumu eşine söyledi.Derin bir tartışmaya girdiler.Adam "Zenginlik'i çağıralım,eğer zenginlik olursa başarı ve sevgi de olur" diyordu.Karısı Başarı'dan yanaydı.Çünkü başarı beraberinde zenginlik ve sevgiyi de getirirdi.Kızları ise Sevgi'nin çağırılması gerektiğini söyledi.
Sonunda Sevgi'yi çağırmaya karar verdiler.Kadın ihtiyarların yanına gitti ve "Sevgi bizimle beraber gelecek" dedi.Sevgi ayağa kalktı.Ama hemen arkasından Başarı ve Zenginlik de ayaklandılar.
Onlar içeri girerken kadın sordu "Ne oldu ? Hnai sadece biriniz gelecekti ? " Sevgi yanıtladı."Diğer arkadaşlarımı seçseydiniz öyle olacaktı.Ama bizde kural böyledir.Başarı ve Zenginlik daime Sevgi'nin hemen arkasından gelir.

Devam ediyorum ama hep 1 yorumla devam ediyorum ya İrem sen olmasan ben öyle m-al gibi kendi kendime yazıp duracağım.
Sağol...

SİHİRLİ EJDERHA ~

Günleri değil,anları hatırlarız.Yaşamın amacı,amacı olan bir yaşamdır.
Bundan yıllar önce Chicago'da yaşarken,gazetede lösemili bir erkek çocuğu hakkında bir yazı okumuştum.Çocuk kendisini her kötü hissettiğinde ve durumu her kötüleştiğinde ellerine bir paket içinde bir oyuncak armağan geliyormuş.Her seferinde paketin üzerinde "SİHİRLİ EJDERHA"nin gönderdiği yazılıymış.
Sonunda çocuk ölmüş ve ane babası artık "Sihirli Ejderha"nın ortaya çıkacağının düşünmüşler.Fakat ejderha hiç görünmemiş...

Acaba bu ejderha denen mi öldürdü yoksa tam tesi iyilik mi yaptı anlamadım :D

Sonunda yorumm yaa çok teşekkürler Buse gerçekten :D
Devam ediyorum.

AİLE ZİYARETİ ~

"Birisi sizden yardım isterse sakın başkası yardım etsin diye düşünmeyin.O kimseye sizden başka yardım edecek biri yokmuş gibi düşünün."
Ailemi ziyaret etmek için 150 km'lik yol kat etmem gerekiyordu.Bu yolun yaklaşık 80 km2si çok ıssız bir bölgeydi.Bir gün tek başıma annemle babamı ziyarete giderken,yolun kenarına çekilmiş bir araba gördüm.Arabanın sahipleri yolun kenarında çaresiz bir şekilde bekliyorlardı.Normal koşullarda bu gibi durumlarda durmam,fakat o anda içimden bir ses durmamı istedi.Yardım almak üzere 20 km ötedeki benzin istasyonuna onları götürdüm.İstasyondaki görevli kendi arabalarıyla onları götüreceğini söyleyince ben yoluma devam ettim.
Fakat yaklaşık 20 dakika sonra yolun en ıssız yerinde benim arabam arızalandı.Hem korkuyor,hem de üşüyordum.Aradan 10 dakikalık bir süre geçti.Kırmızı bir araba yaklaştı ve durdu.
yardım için duran araba,az önce benim yardım için durduğum arabadan başkası değildi...

Devam ediyorum.

İNSAN İYİLİĞİN ESİRİDİR ~

Lise ikinci sınıfların birinde Ç. isminde bir öğrencim vardı.Ders dinlemediği gibi çok ters karşılıklar veren,şiddete yatkın,meydan okuyucu tavrı olan birisiydi.Kendisi K.'nin tanınmış ailelerinden birinin oğluydu ve abilerinin de bu alanda namı büyüktü.
Ben de o yöreden değildim.Ve onunla şiddet uygulayarak başa çıkmayı hem uygun görmüyor,hem de çekiniyordum.Ne kadar öyküler anlatsam,ne kadar güzel sözler söylesem boş.O ders saati benim ve diğer öğretmenler için tam bir işkenceydi.
Bir gün bu öğrenci alkollüyken,bir futbol takımı için tartışmaya girmiş ve birisi tarafından bıçaklanmış,hastaneye yatmıştı.
Bu olay bana daha önceleri okuduğum bir öyküyü anımsattı: "Halk zalim Haccac'a karşı ayaklanmış,herkes silaha sarılmış,o yörenin en cesur delikanlılarından birisi de bu ayaklanmaya katılmaya bir türlü yanaşmıyormuş.Nedenini soranlara da "Annemle yalnız yaşarken,evimiz olmadığı için Haccac bize ev vermişti.Zavallı anneme hazineden maaş bağlamıştı.Bu yüzden ben ona karşı savaşamam.Çünkü insan iyiliğin köles,d,r." Ben de bu öyküden esinlenerek en yakın büfeden bir şeyler alarak Ç.'nin ziyaretine gittim.Yanında annesi,babası ve küçük kız kardeşi vardı.Ziyaretime çok sevindiğini ve utandığını anladım.Ayrılırken bana şöyle söyledi: "Öğretmenim,okulumdan ziyaretime gelen tek kişi sizsiniz.Beni kışkırtan,tahrik edenlerden hiçbiri yanıma uğramadı."
İki hafta sonra da okula başladı.Onlara olan ilk dersim,hayatımda o sınıfta işlediğim en güzel dersti.Ç. dersimi dinlerken gözlerimin içine bakıyor,arkadaşlarının şaşkın bakışları altında gerekli yerleri not alıyordu.

Bu Ç. ismi verilmeyen bir genç