Bill:Kadere ve Ölümden Sonraki Yaşama İnanıyorum.

Bill,sen kızların idolüsün.Ama şarkı melodisi yazarı olarak,sözlerin güzel.İkinci single,World Behind My Wall,”Rüyadan uyanmak istiyorum”diyor.Arkadaki dünyanın ön cephesi nasıl ?

Bill:Çok şanslı bir dünya.Bir aileye sahibim;dört köpeğim,kardeşim Tom,grubum ve işim.
Ama aynı zamanda benzer olayları bu dünyanın dışında bulmam zor-kendimi sessiz istisnai bir vaka olarak görüyorum.
Albümünüzün adı “Humanoid”,ve kapağında Bill var-robot ve çoğu şarkıda da bu tema işlenmiş;Sizler robot değilsiniz, insanların kalpleri vardır.
Bill: Çoğu insan albüm kapağına bakıyor ve Robotları oynamak istediğimizden bunu seçtiğimizi düşünüyor.Doğrusu,biz albüm ismi olarak bunu seçtik çünkü “İnsansı Robotlar” gibi hissediyoruz,yani “İnsancıl-gibi”.Tuhaf hisediyoruz,değişik.Ailen’de “Bu bana yabancı”diyorum,ama-dürüst olmak gerekirse-aradığım aşk hakkında söylüyorum,birlikte olduğumuz diğer yarımız hakkında.Her şarkıda hissiyat ve çocukluk anıları hakkında bahsediyoruz,biz duygusalız ve tamamiyle insancılız.
Yabancılar hakkında konuşalım,Uzaylılara inandığını söylüyorsun.
Bill: Birçok şeye inanıyorum,hem de belli bir dine bağlı değilim.Şundan eminim ki ölümden sonra ve diğer gezegenlerde yaşam var.Ve kadere son derece inanırım.Ben ve kardeşim
kaderde yazıldığı için şuan bu işi yapıyoruz,çocukluğumuzdan beri sevilen bir müziğimiz var.
Seninkiler bir yana,Sizler hangi tür müzik seversiniz?İlhamınız nereden geliyor?
Tom: Stereophonics’i severim.
Gustav: Metallice dinliyorum.Ama doğrusu,Johnny Cash’ın bir cümlesinden dövmeye sahibim,kime ne gerçekten hoşuma gidiyor.
Ve?
Tom: Doğrusu,müzik dinlemek için az zamanımız var.Her zaman müziğimizi çalma yolundayız ve günün sonunda kulaklarımız daha fazlasını kaldırmıyor.
Hiç mola verdiğin oluyor mu ?
Bill:Asla.Gerçekten, kitap ya da magazin dergisi okumam bile imkansız.
Eğitiminiz hakkında konuşalım,orta okulu bıraktın. Daha fazla şey öğrenmek konusunda ilgili değil misin ?

Bill: Diploma alamadım çünkü o sırada ilk albümümüz için söz yazmaktaydım ve diploma alacak mıyım bilmiyorum. Şimdi Tokio Hotel sözcüsüyüm,bunu yapıyorum ve çok eğleniyorum.
Tom: Kendimi bunun için hazır hissetmiyorum şuan, ilgilenmiyorum.Ama seni temin ederim yazabiliriz,okuyabiliriz ve hesap yapabiliriz.
Gustav: Diplomamı meslekle alakalı olan bir çevrim içi-okul’dan aldım. Belki bir gün ders çalışmaya devam edebilirim. Ama şuan grubumuza odaklanıyoruz.Nihayetinde hayalimiz geçekleşiyor ve bunu tamamlamak istiyoruz.Daha çok,hayranlarımız için.
Gustav geçen sene bir kulüpte saldırıya uğradın,Tom bir kıza yumruk attı.Size neler oluyor?

Gustav:Alay gibi geliyor,ama ben Tokio Hotel’in bir üyesi olarak biliniyorum.Bunun nedeni kulüpteki bir çocuğun gruptan hoşlanmadığını ifade etmek istemedi-şöyle izah edelim-ve bira bardağını kafamda parçaladı.
Tom: Benim vakam hakkında,birçok yalan yazıldı.Ben asla bir kadına vurmam.Aslında, eve dönüş yolundayken bazı insanlarla münakaşam oldu.Fakat,onlar imza gününü soran hayranlar değildi,ama kızları tanıyordum ve onların niyetleri kesinlikle iyi değildi.Özel işti.Korumalarımız olmadan dışarı çıkamıyor olmamız bile bir kanıt,hatta çalışmadığımız zamanlarda bile…(Evet.Kız Tom'a seks teklif etmiş. )
Imm, saldırıyı önledik,şimdi yapmalısın…
Bill:Yüreğini rahat tut: Hiçbir yere gitmiyoruz.

Hehehe teşekkürler

Ben bide Tom'da buluyordum suçu.Meğer kızlardaymış suç.Nefret ediyorum.:D
Önemli değil meleğim.