İmpossible

5.bölüm.
Kitap biran elimden yere düştü ve sayfa kapandı.
Gözümü kapağa diktim.O bir vampirmiydi ?
Sessizce fısıldadım.
Seni bu kitaba kim hapsetti ?
Bir kaç saniye sessizlik oldu.Ardından sayfalar açılmaya başladı.
Kitabı elime aldım ve bir sayfada durdu.Son sayfalara yakındı.

Artık herkes onun ne olduğunu biliyordu.Bütün Cambridge halkı ona idam cezası istiyordu.Biri dışında.Sarı saçları ve yeşil gözlere sahip,uzun ve ince yapılı bir kız dışında.
Serena'ya benziyor diye düşündü Tyler.Serena'da öyleydi.Dalgalı sarı saçları ve zeytin yeşili gözleri.Pürüzsüz bembeyaz teni.Hepsini özlemişti.Ama sanki o kıza bakınca Serena'yı görmüştü.
Onu tanım*lıyım diye düşündü.Ama nasıl ? Bütün halk ondan nefret ederken onu nasıl tanıyabilirdi ? En önemlisi ona mahkum gibi davranılırken.
Bir kaç saat sonra Cambridge meydanından eski hücresine dönmüştü.Haftalardır açtı.Her gün daha da acıkıyordu.Her gün dahada hırslanıyordu.Olduğu hücrede ağzına demir bir ağızlık geçiriyorlardı.
Elleri de bağlıydı.Tek yapabildiği düşünmekti.Onu Serena'yı ve ona çok benzeyen kızı.Keşke bir saniye bile onunla konuşabilseydi.Ona,sadece ona herşeyi anlatabilseydi.
Aklına 2 yıl öncesi geldi.Bir sabah uyandığında kendini her zamankinden değişik hissediyordu.
Bütün sabahlardan daha enerjikti.Ayağa kalktı ve lavaboya gitti.Hertarafı acıyordu.Boynu sızlıyordu.Sanki vahşi bir hayvan tarafından ısırılmış gibi.
Aldırmadı ve üzerine elbiselerini giydi.Acıktığını hissetmişti.Aşşağıya indi ve mutfağa yöneldi.
Henüz kimse kalkmadığından mutfak boştu.Eline ne geçtiyse mideye indirmişit ama olmuyordu.Doymuyordu.
Daha sonra bunun normal bir açlık olmadığını fark etmişti..utfaktan çıktı ve kapıya yöneldi.
Derin bir soluk aldı ve ilk adımını attı..Yemyeşil şekilli çimler.İnsanları ürküten heykeller.Kuşların sessizliği bozan gürültüsü.
Bir kaç adım daha attı.Karşıdaki güller dikkatini çekmişti.Yaklaştı ve güllere sırayla dokunmaya başladı.
Güller..Serena gibi.Serena gül kokardı.Kokusu pembe pürüssüz ve zarif bir gülü hatırlatırdı.
Aniden bir koku duydu.Gül kokusu ama önünde duran güllerin kokusu değildi..
Nazikçe ve küçücük bir eli omzunda hissetti..Serena.Yüzünde bir gülümseme belirdi.
Yavaşça arkasında döndü.İnce ve nazik kolları boynunda hissetti.Usulca seni çok özledim dedi Serena.
Bende diye fısıldadı Tyler.Sarılırken birşey dikkatini çekti.Beyaz ve asil birşey.
Serena'nın boynu.Bir an gözleri kanlandı.Canı daha önce hiç duymadığı bir hissi istiyordu.
Yavaşça boynuna bir öpücük kondurdu ve durduramıyacağı açlığının bir anda yok olduğunu fark etmişti.
Ne oluyordu ? Bu histe neydi ? Biran gözlerini kapadı.Daha önce hiç böyle birşey hissetmemişti.Ama muhteşemdi.
Serena boğukça bir çığlık attı.Tyler usulca elini Serena'nın ağzına götürdü.Bir kaç dakikka sonra Serena'nın gözleri kapanmıştı.
Bir an bayılacak gibi oldu ve Serena'yı bıraktı.Vücudu solmuştu.Gözleri kapanmıştı ve boydan boya yerdeydi.
Boynundan akan kanlar çimlere yayılmıştı.Tyler biran tökezledi ve geri gitti.
Tyler çığlık attı.Serena'ya bunu nasıl yapmıştı? Onu öldürmüştü.Hayatının anlamını öldürmüştü !